2 część Dwie wieże

Władca pierścieni to jedna z najlepszych serii fantastycznych na świecie. Do dzisiaj miliony czytelników zachwycają się historią stworzoną przez brytyjskiego pisarza J.R.R. Tolkiena. Autorowi udało się wykreować wyjątkowy świat przedstawiony, zamieszkiwany przez różne rasy i stworzenia. Co więcej, w tej fikcyjnej rzeczywistości istniała zupełnie oryginalna mitologia, magia i religia. Mimo tego nie wszyscy miłośnicy fantastyki uważają, że władca pierścieni: dwie wieże (druga część) jest dobrą opowieścią. Dlaczego? 

Męcząca narracja

Choć Tolkien potrafi wykorzystywać w swojej twórczości znaną nam mitologię czy religię i przerabiać je na zupełnie nowe twory, to trzeba przyznać, że jego książki czasami po prostu męczą. Zdania są długie, złożone i skupiają się w dużej mierze na opisie otoczenia oraz krajobrazu. We Władcy pierścieni nie brakuje akcji, jednak napięcie gubi się gdzieś pomiędzy jednym opisem a drugim. Może to być całkiem irytujące dla tych czytelników, którzy poszukują wartkiego i energicznego tempa czy nieoczekiwanych zwrotów. Kolejnym problemem z książkami J.R.R. Tolkiena jest styl pisania. Choć trylogia napisana jest nieskomplikowanym i prostym językiem, w jakiś sposób ten szybko męczy czytelnika i zniechęca go do dalszej lektury. Przy czym za tę dolegliwość odpowiadać może i toporne polskie tłumaczenie. Niemniej jednak wydaje się, że największym problemem, z jakim boryka się, Tolkienowska trylogia jest, wbrew pozorom, nuda. Tolkien tak bardzo zagłębia się w najdrobniejsze szczegóły, tak bardzo stara się precyzyjnie opisać dane zwyczaje i tradycje, że akcja przestaje angażować. Napięcie znika, a wraz z nim nasze zainteresowanie.

Przekonaj się sam

Choć nie sposób odjąć książkom Tolkiena wybitności pod względem nakreślenia świata przedstawionego, to trzeba przyznać, że nie są to książki dla wszystkich. Szczególnie niezadowoleni mogą być ci czytelnicy, którzy preferują powieści szybsze i stawiające nacisk na duże tempo akcji. Z kolei powieści Tolkiena mogą spodobać się tym odbiorcom, którzy gustują w zagłębianiu się w fikcyjnych rzeczywistościach i ich mitologiach.

Czy trylogia J.R.R. Tolkiena wciąż zachwyca? Co myślą o niej współcześni czytelnicy? Choć od premiery najbardziej kultowej serii amerykańskiego pisarza minęło już kilkadziesiąt lat, ta wciąż uznawana jest za wyznacznik gatunku. Dla wielu najlepszą częścią całej trylogii jest: Władca pierścieni dwie wieże (www.taniaksiazka.pl) (drugi tom cyklu). Tolkien oferuje tu swoim czytelnikom przygodową powieść osadzoną w mitologicznym i bogato zaprojektowanym świecie. Nie brak tu jednak wątków religijnych czy filozoficznych. Komu spodobają się Dwie wieże?

Czytaj chronologicznie

Do drugiej części trylogii podejść można bez znajomości pierwszej, jednak w taki sposób wiele nas ominie. Bohaterowie z pierwszego tomu powracają i tutaj, co więcej, większość wątków rozpoczętych we wprowadzeniu, wciąż jest rozwijanych, przez co odbiorca nieznający części pierwszej może się po prostu pogubić. Władca pierścieni: dwie wieże to klasyczne fantasy z naciskiem na wątek przygodowy. Ten z kolei pozwala nam poznać rozległy świat, który wykreował w swojej głowie J.R.R. Tolkien.

Walka dobra ze złem

W drugiej części Władcy pierścieni zbliża się walka dobra ze złem. Każda ze stron przygotowuje się do finalnej bitwy, która przesądzi o losach świata. Jednocześnie jednak Tolkien skupia się na kameralnych wątkach i przybliża losy poszczególnych postaci. Wraz z tym udaje mu się doskonale pogłębić psychologiczną głębię każdej z nich w taki sposób, że każdy z bohaterów jest dla nas osobnym bytem.

Wszystko, co warto wiedzieć na temat książki J.R.R. Tolkiena: Władca pierścieni: Dwie wieże (druga część trylogii):

– książka, tak jak i cała trylogia została zekranizowana,

– do dzisiaj Dwie wieże uważane są za klasykę gatunku,

– powieść fantasy, na której wzorują się współcześni autorzy,

– bohaterowie, których zapamiętamy na długo,

– świat przedstawiony dopracowany pod względem najdrobniejszych szczegółów,

– rozbudowana mitologia,

– przygodowa książka z elementami filozofii i religii,

– klasyka fantasy, która wciąż rozpala czytelnicze umysły. 

Na rynku wciąż pojawiają się zupełnie nowe publikacje, które są w stanie zadowolić współczesnych czytelników. Zarówno tych należących do młodszego pokolenia, jak również tych starszych. Są też takie książki, które pomimo swoich lat, nadal cieszą się wielkim zainteresowaniem. Czytelnicy powracają do ich czytania z wielkim zaangażowaniem – pomimo tego, że mieli już wcześniej przyjemność przeczytać daną pozycję kilka razy. Nieśmiertelne pozycje, które mają w sobie ogromną moc. Do takich właśnie książek zalicza się “Władca Pierścienia Dwie Wieże”. Autorem tej publikacji jest J.R.R. Tolkien.

Dalsza podróż drużyny

Jest to drugi tom większej sagi, która opisuje dalszą podróż członków drużyny pierścienia, jak zawiązała się w tomie pierwszym. Co na temat tej książki mówi sam twórca? “Dwie wieże to możliwie najwłaściwszy tytuł, który określa treść różniących się od siebie ksiąg trzeciej i czwartej; można pozostawić go nie do końca jasnym.” Teraz każdy czytelnik jest już świadom tego, dlaczego taki tytuł a nie inny. Tym bardziej nie można zapomnieć o tym, że jest jeszcze trzecia część, która jest kontynuacją tej historii. Trzeba się dowiedzieć w końcu, czy to zło zwyciężyło, czy udało się ocalić świat.

Przygody bohaterów Władcy Pierścienia

Co też dzieje się w tomie drugim? Dużo. Dlatego też książka ma taką dużą objętość (chociaż tym nie trzeba się w ogóle przejmować). Otóż dochodzi do rozpadu drużyny pierścienia. Frodo i Sam odłączają się swoich przyjaciół, samodzielnie podążając do niebezpiecznych wzgórz Mordoru, gdzie ma znaleźć się pierścień. Aragorn ich poszukuje, ale za to znajduje śmiertelnie rannego Boromira. To on wyznaje mu co się stało, ze wszystkim hobbitami. Nie tylko brakuje bowiem Frogo i Sama. Merry i Pippin dostali się bowiem w ręce Urukhai. Aragorn, Legolas i krasnolud Gimli pozostają w trójkę. Po oddaniu hołdu Boromirowi, wyruszają w dalszą podróż. Każdy z bohaterów ma napisane swoje losy, które dla czytelników, jacy nie znają tej historii, mogą okazać się nie lada zaskoczeniem.